استخدام پاره وقت
استخدام پاره وقت (نیمه وقت) برای کسانی که بنا به شرایط زندگی خود امکان کار تمام وقت را ندارند، می‌تواند گزینه مناسبی باشد ولی در عین حال مزایا و معایب خاص خود را نیز دارد. در این مطلب به نکات مثبت و محدودیت‌های کار پاره وقت (نیمه وقت) می‌پردازیم.
تعریف کار پاره وقت (نیمه وقت)
استخدام پاره وقت (نیمه وقت) کاری است که ساعات انجام آن از کار تمام وقت کمتر بوده و به تبع آن، حقوق و مزایای این نوع اشتغال نیز متناسب با زمان کاری است که انجام می‌گیرد. در قانون کار ایران، صرفا در ماده ۳۹ به این مفهوم اشاره شده و به این مساله پرداخته است که “مزد و مزایاي کارگرانی که به صورت نیمه‌وقت و یا کمتر از ساعات قانونی تعیین شده به کار اشتغال دارند به نسبت ساعات کار انجام یافته محاسبه و پرداخت می‌شود.” با توجه به این مساله، برداشت کلی این است که تنها تفاوت کار پاره‌وقت و تمام وقت در ایران از دید قانونی در این مورد بوده و کسانی که به کار پاره وقت (نیمه وقت) مشغول هستند، تنها در این مورد با افرادی که به کار تمام وقت مشغولند، تفاوت دارند.
مزایای کار پاره وقت (نیمه وقت)
-این گزینه یکی از بهترین راه‌های کسب تجربه برای جوانان، دانشجویان و کسانی است که
بدون تجربه قبلی قصد ورود به بازار کار را دارند.
گاهی نیز این تجربه می‌تواند راه ورودی برای داشتن کاری تمام وقت در موقعیت مطلوب شخص باشد.
البته این مورد بستگی به عوامل زیادی دارد و در تمام موارد ممکن نیست.
-کسب درآمد بیشتر نیز از مزایای کار پاره وقت ( نیمه وقت ) برای کسانی است که
علاوه بر کار تمام وقت خود، به کار پاره وقت (نیمه وقت) به عنوان شغل دوم روی می‌آورند.
-معمولا کار پاره وقت (نیمه وقت) استرس و فشار کمتری از کار تمام وقت دارد و
به فرد امکان می‌دهد تا گزینه‌های کاری کم استرس‌تر را تجربه کند. البته منظور ما این نیست که
کار پاره وقت (نیمه وقت) لزوما ساده‌تر یا کم مسئولیت‌تر است،
بلکه انعطاف بیشتر کار پاره وقت (نیمه وقت) می تواند به استرس کمتر منجر شود.
-کار پاره وقت (نیمه وقت) همچنین زمان بیشتری برای پرداختن به خانواده در اختیار افراد می‌گذارد،
امکانی که در کارهای تمام‌وقت پرمشغله کمتر وجود دارد. با توجه به ساعات کاری مدارس و مهدکودک‌‌ها، کار پاره وقت (نیمه وقت) می‌تواند به حذف هزینه‌های اضافی نگه‌داری فرزندان نیز کمک کند.
معایب کار پاره وقت (نیمه وقت)
-امنیت شغلی در کار پاره وقت (نیمه وقت) معمولا به اندازه کار تمام وقت نیست.
تفکر غلط عمومی بر این است که کسانی که کار پاره وقت (نیمه وقت) را انتخاب می‌کنند،
جدیت افرادی را که به کار تمام وقت مشغولند را ندارند.
هر چند این باور درست نیست،
ولی در عین حال باوری رایج است. همچین در صورت نیاز به تعدیل نیرو، سازمان‌ها معمولا کاهش نیرو را از کارمندان پاره وقت (نیمه وقت) شروع می‌کنند.
-اگرچه قانون کار و تامین اجتماعی در مورد کار پاره وقت (نیمه وقت) نیز صادق است ولی
اجرای این قوانین توسط همه رعایت نمی شود.
به علاوه افرادی که کار پاره وقت (نیمه وقت) را انتخاب می کنند معمولا شامل مزایای فوق‌العاده‌ای که سازمان‌ها علاوه بر مزایای قانونی ارائه می‌کنند، نیز نمی‌شوند.
-ترفیع و ارتقا شغلی کمتر شامل کار پاره وقت (نیمه وقت) می‌شود و
معمولا چنین مشاغلی آینده کاری کم بارتری نسبت به مشاغل تمام وقت دارند.
-استخدام کار پاره وقت (نیمه وقت) معمولا در کوتاه مدت گزینه خوبی است ولی برای برنامه‌ریزی بلند‌مدت با
توجه به تمام موارد فوق، ثبات کار تمام وقت را ندارد و
کسانی که جاه‌طلبی بالایی دارند نمی‌توانند به تنهایی با این گزینه به مدارج عالی برسند.
هرچند به عنوان شروع و کسب تجربه و ورود به مشاغل آینده‌دار، این گزینه ابزار موثری است ولی نیاز به برنامه‌ریزی همه‌جانبه و منسجم و تلاش مضاعف و دوراندیشی بالا دارد.
روانشناسی نوجوان